Jak dobrać odpowiednią parę, albo stadko rozpłodowe? Wbrew pozorom, nie wystarczy kupić w sklepie kilka rybek, wrzucić do kotnika, odchować młode. Dobór rodziców jest niezwykle ważny. Oczywiście, dla każdego gatunku sprawa wygląda trochę inaczej. Jedne rozmnażają się tylko przez pierwsze miesiące po osiągnięciu dojrzałości płciowej, inne - przez całe niemal życie.

Pierwsze przykazanie - rodzice powinni pochodzić z różnych źródeł. Chodzi o to, żeby nie rozmnażać rodzeństwa. Daje to co prawda pozytywne rezultaty, ale takie rybki zawsze są odrobinę słabsze, wolniej rosną, większy procent ikry obumiera. .

Druga rzecz - nie kupujemy ryb dorosłych, chyba że już naprawdę musimy. Hodowca prawie zawsze pozbywa się najmniej wartościowych okazów - samców gurami, które zawsze zjadają ikrę, samic bystrzyka, które nigdy się nie wycierają. I tu mamy częściową sprzeczność pierwszego punktu z drugim. Ciężko dobrać młode ryby, kupując samice w jednym sklepie, samce w drugi - u młodych często ciężko odróżnić płeć. Jeśli tylko jest to możliwe, powinniśmy partię kupioną w jednym sklepie trzymać w jednym zbiorniku, partę z drugiego - w innym. Jak dojrzeją - umieszczamy samce z jednego sklepu z samicami z drugiego i vice versa. Zazwyczaj jednak dysponujemy tylko jednym zbiornikiem ogólnym. No cóż, trudno się mówi, przy niektórych gatunkach będziemy musieli rozmnażać w bliskim pokrewieństwie.

Wybieramy rybki TYLKO całkowicie zdrowe, bez zarzutu pod względem wielkości, ubarwienia, aktywności. To chyba wszystko, jeśli dobór tarlaków będzie wymagał szczegółowego omówienia - poruszę to przy opisywaniu poszczególnych gatunków.

Ważna rzecz odnośnie ryb kąsaczowatych - samców nie odławiamy siatką! Mają one specjalne haczyki, którymi zaczepiają się o samicę w czasie tarła. Ich uszkodzenie oznacza dla rybki bezpłodność. Samce więc zaganiamy do szklanki czy słoika (zakładam, że nikt już nie używa takiego czegoś jak fajka wodna, ale jeśli ktoś ma - jest ona do tego wręcz stworzona).