Mamy więc młode rybki, podchowane, wielkosci ponad pół centymetra, zdolne przeżyć przeprowadzkę do akwarium, w którym będą żyły aż do dorosłości. Jaką ilość rybek można odchować w jednym zbiorniku? Dużo, naprawdę dużo. 800 sztuk w 100 litrowym zbiorniku to nie jest fantazja. Oczywiście nie każdego gatunku, ale bez problemu utrzymamy 500 sztuk.

Pierwsza rzecz, pokarm. Rybki karmione pokarmem żywym rosną czasem nawet 2 krotnie szybciej, niż na suchym. Jeśli więc zależy nam na wynikach - bierzemy do ręki siatkę i idziemy nad wodę. W miarę możliwości wybieramy zbiornik niezarybiony. Można "pomóc" planktonowi się rozmnożyć, wrzucając chociażby główkę kapusty. Karmimy nawet 5 razy dziennie, w miarę wzrostu - rzadziej. .

Drugi czynnik, czystość wody. To nie nadmierne zagęszczenie ogranicza tempo wzrostu ryb. Powód, dla którego rosną one wolniej w zbiornikach z dużym zagęszczeniem, to zanieczyszczenia wody. Podmieniamy więc wodę regularnie, co 2-3 dni, okolo 1/4. Filtr w takim akwarium powinien mieć wydajność obliczoną na kilkakrotnie większy zbiornik. Regularnie czyścimy wkład filtra. Do tego kilka roślin, które częściowo asymilują produkty przemiany materii. No i oczywiście natlenienie.

Kolejna rzecz, o której rzadko się mówi - ruch wody. Dla niektórych gatunków to jeden z najważniejszych czynników - nie dla wszystkich, niektóre lubia spokój. Wymusza ciągły ruch rybek, przez co znacznie przyspiesza spalanie pokarmu. Najprościej wytworzyć prąd wodny ustawiając poziomo wylot filtra.

Temperatura - staramy się trzymać w górnym pułapie dla danego gatunku, znacznie przyspiesza to wzrost ryb. Nie przesadzajmy jednak z tym czynnikiem, zbytnie podwyższenie, chociaż dalej będzie przyspieszać wzrost, znacznie osłabi system odpornościowy ryb.

To chyba wszystko - wskazówki, jak dbać o dany gatunek, gdy jest już dorosły, można znaleźć gdzie indziej. Tutaj przedstawiłem tylko podstawowe założenia dla odchowu "masowego". Bardzo wydajny filtr, z reguły ruch wody, Co kilka dni podmiana wody, regularne karmienie. Pod żadnym pozorem nie staramy się utrzymać przy życiu rybek chorych, zniekształconych, słabowitych. Taka "dobroczynność" doprowadzi co najwyżej do tego, że na osłabionej rybie namnożą się chorobotwórcze mikroby, które będą potem miały szansę przerzucić się na te silniejsze.